Z dniem 28.08.2019 roku firmy stały się prosumentami dzięki regulacji ustawy o odnawialnych źródłach energii. Oznacza to, że przedsiębiorstwa posiadające takie systemy mają nowe szanse na rozwój spółdzielni energetycznych.
Nowa definicja prosumenta brzmi: „prosumenta energii odnawialnej” rozumie się „odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, który może magazynować lub sprzedawać tę energię elektryczną sprzedawcy zobowiązanemu lub innemu sprzedawcy, pod warunkiem, że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej regulowanej przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej”.
Wcześniej był to zapis: „odbiorcę końcowego dokonującego zakupu energii elektrycznej na podstawie umowy kompleksowej, wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji w celu jej zużycia na potrzeby własne, niezwiązane z wykonywaną działalnością gospodarczą regulowaną ustawą z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212), zwaną dalej „ustawą – Prawo przedsiębiorców”;
Kluczowe zmiany to:
1. Brak zastrzeżenia, obecnego w dotychczasowej definicji prosumenta, zgodnie z którym działalności prosumenckiej nie mogły prowadzić podmioty chcące produkować energię na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Teraz dzięki nowelizacji ustawy o OZE, firmy będą mogły prowadzić własne mikroinstalacje i mogący rozliczyć wprowadzone do sieci nadwyżki nieskonsumowanej energii w systemie opustów, z którego od połowy 2016 r. mogą korzystać ustawowi prosumenci.
2. Dodatkowo przedsiębiorcy zachowają możliwość rozliczania nadwyżek energii wprowadzonej do sieci w systemie, z którego mogli korzystać wcześniej, sprzedając energię po średniej cenie na rynku hurtowym z wcześniejszego kwartału.
3. Kolejna zmiana dotyczy okresu, w którym będzie można rozliczyć w ramach opustu energię wprowadzoną do sieci. Mianowicie wprowadzony zapis, który zakłada, że „rozliczeniu podlega energia elektryczna wprowadzona do sieci nie wcześniej niż na 365 dni przed dniem dokonania odczytu rozliczeniowego w bieżącym okresie rozliczeniowym. Jako datę wprowadzenia energii elektrycznej do sieci w danym okresie rozliczeniowym przyjmuje się datę odczytu rozliczeniowego, na podstawie którego określana jest ilość energii elektrycznej wprowadzonej w całym okresie rozliczeniowym, z zastrzeżeniem, że niewykorzystana energia elektryczna w danym okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy”.
4. Kluczowa zmiana to również ta dotycząca umowy kompleksowej, którą dotychczas musiał posiadać prosument. Brzmi: „pozostawiono obowiązek stosowania umów kompleksowych przez sprzedawców dokonujących opustu, celem ułatwienia dokonywania wzajemnych rozliczeń, ale wprowadzono unormowania zakładające obowiązek zawarcia odpowiednich umów między operatorami systemów dystrybucyjnych, a wybranym przez prosumenta energii odnawialnej sprzedawcą energii, które mają umożliwić dokonywanie przez tego sprzedawcę rozliczenia energii elektrycznej w ramach instrumentu opustu.”
pojawił się również ustęp 13 prosumenckiego artykułu 4 ustawy o OZE.
Oświadcza, że: „operatorzy systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych są obowiązani niezwłocznie zawrzeć z wybranym przez prosumenta energii odnawialnej sprzedawcą, umowę o świadczenie usług dystrybucji lub dokonują zmiany zawartych umów w celu umożliwienia dokonywania przez tego sprzedawcę rozliczeń, nie później jednak niż w terminie 21 dni od momentu złożenia wniosku o zawarcie takiej umowy przez wybranego sprzedawcę”.
5. Ma również rozwiewać wątpliwości związane z mikroinstalacji w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, odpowiadając na pytanie czy jest to konieczne.
6. Regulacja ma wyłączać z obowiązku uzgadniania projektu budowlanego instalacji fotowoltaicznych o mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 6,5 kW pod kątem ochrony przeciwpożarowej.
7. Wdrożono również zmiany polegające na konieczności wprowadzenia zamkniętego katalogu elementów wchodzących w skład zgłoszenia, ustandaryzuje praktyki stosowane w tym zakresie przez poszczególnych operatorów systemu dystrybucyjnego. Szczegółowe zasady przyłączania mikroinstalacji określone są w rozporządzeniu wydanym do ustawy o OZE.
8. Nowelizaja porusza również kwestię wprowadzenia nowych przepisów do umów dotyczących już przyłączonych mikroinstalacji oraz w tych w trakcie procedowania. Artykuł 9 procedowanej nowelizacji ustawy o OZE zakłada, że przedsiębiorstwa energetyczne będą mieć do 3 miesięcy, od dnia wejścia w życie nowelizacji, na dostosowanie postanowień umów zawartych z prosumentami do nowych przepisów – z wyjątkiem wszczętych i niezakończonych przed wejściem w życie nowelizacji spraw dotyczących zgłoszenia przyłączenia mikroinstacji lub wydania warunków przyłączenia mikroinstalacji.
Dzięki poprawkom w nowelizacji ustawy o OZE tworzy się nowa koncepcja spółdzielni energetycznych, to duża zmiana, która niesie za sobą sporo korzyści. Zgodnie z nowelizacją ustawy o OZE spółdzielnia energetyczna musi spełniać łącznie następujące warunki:
1) Łączna moc zainstalowana elektryczna wszystkich instalacji odnawialnego źródła energii należących do członków spółdzielni umożliwia pokrycie nie mniej niż 70 proc. rocznego zapotrzebowania na energię elektryczną wszystkich członków tej spółdzielni.
2) Przynajmniej jedna instalacja odnawialnego źródła energii uzyska stopień wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej większy niż 3504 MWh/MW/rok.
3) Liczba jej członków jest mniejsza niż 1000.
4) Przedmiotem jej działalności jest wytwarzanie:
a) energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 10 MW lub;
b) biogazu w instalacjach odnawialnego źródła energii o rocznej wydajności nie większej niż 40 mln m3 , lub c) ciepła w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy osiągalnej nie większej niż 30 MW.
5) prowadzi działalność na obszarze gmin wiejskich lub miejsko-wiejskich w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej.
Takie spółdzielnie energetyczne będą mogły korzystać również z przewidzianego dla prosumentów opustu.
Nowelizacja ustawy o OZE umożliwi objęcie publicznymi mechanizmami wsparcia także większych instalacji – poprzez udział w zaplanowanych na ten rok aukcjach. W tym procesie w 2019 r. wsparciem będą mogły zostać objęte odnawialne źródła energii o mocy aż 3,4 GW – w tym 2,5 GW ma przypaść energetyce wiatrowej w koszyku wiatrowo- fotowoltaicznym dla projektów o mocy ponad 1 MW, natomiast około 0,7 GW ma przypaść inwestorom planującym zgłoszenie ofert w koszyku wiatrowo-fotowoltaicznym o jednostkowej mocy do 1 MW.
Nowa ustawa o OZE wydłuży maksymalny czas na uruchomienie sprzedaży energii z objętych wsparciem w tegorocznej aukcji elektrowni wiatrowych z 24 do 33 miesięcy, a z elektrowni fotowoltaicznych – z 18 do 24 miesięcy. W przypadku innych technologii stosowany będzie okres wynoszący teraz 42 miesiące, a nie 36 jak wcześniej.
Znajdziemy też przepisy wydłużające obowiązywanie umów przyłączeniowych, co ma pozwolić na uruchomienie produkcji energii z projektów, dla których zostanie zagwarantowane wsparcie w tegorocznych aukcjach. Wydłużenie tych okresów i umów przyłączeniowych jest istotne dla inwestorów wiatrowych. Dla nich tegoroczna aukcja może być ostatnią szansą na sfinalizowanie pozostałych jeszcze na rynku projektów, których nie objęła wprowadzona w 2016 r. ustawa odległościowa.
Inne, kluczowe dla rynku OZE zmiany, które wchodzą dzisiaj w życie, dotyczą systemu taryfy FiP, w którym będą mogli teraz funkcjonować właściciele elektrowni biogazowych i wodnych o mocy do 2,5 MW – w stosunku do wcześniejszego maksymalnego progu 1 MW.
Przeczytaj również: Program „Mój Prąd” od 30.08.2019 roku